TÜM VİDEOLARIM ► https://youtube.com/barisozcan/videos
OKU SERİSİ ► http://bit.ly/oku-serisi
STT SERİSİ ► http://bit.ly/stt-serisi
VLOG SERİSİ ► http://bit.ly/barisozcan-VLOG

Sinan Yağmur’un “Babalar da ağlar” adlı kitabından bir bölüm. Kitapların sevdiğiniz bölümlerinin fotoğrafını çekip #okurmusun @barisozcan yazarak Instagram’da paylaşın, birlikte okuyalım.

https://www.instagram.com/explore/tags/okurmusun/

“Hayatta ben en çok babamı sevdim.” diyor Can Yücel. Hiçbirimiz hayatta en çok babamızı sevemedik. Daha doğrusu babamıza duymamız gereken sevginin önüne daima başka sevgiler geçti. Erteledik sevgimizi, birer yetişkin olduğumuzda da utandık babaya sevgimizi söylemeye. Babamızı çok sevmiş olabiliriz ancak babamız hayatta iken değil. Ya babamızı kaybedince onun yokluğunun acısı bize öğretti baba sevgisini ya da biz baba olunca arıladık baba yüreğinin ne demek olduğunu. Kızlar el ocağına gidince anladı baba ocağının kadrini, baba kucağının sıcaklığını. Babalar pek anlaşılmadı yavrularınca, ya da nedendir bilinmez daima yanlış anlaşıldı. Gelenek, babalara bebeklerini kucağa alıp koklaya koklaya öpmesini, sevmesini yasakladı, kınadı. Bizler uyurken bir hırsız gibi sokulup öpebildiler ancak. Ağlamaları yasaktı babaların. Duyguları sindirilmiş ya da doğuştan yürekleri dondurulmuştu. Suskun bir teslimiyete mahkum edilmişlerdi adeta. Yitik hazinelerimizdi onlar.

“Ağlama bu günler gelir de geçer babam
Ağlama bu dertler elbet biter babam
Ocaksız köylerimde dumanlar biter
Ben yandım sen yanma Allah aşkına babam.”

Bir babanın erdemi çocuklarının sevgisidir. Doğumumuzu heyecanla bekleyen, dünyaya gelişimizle birlikte büyük sorumluluklar yüklenen ve bu durumdan da hiçbir zaman şikâyetçi olmayan annelerimizin ve babalarımızın bizim için yaptığı tüm fedakârlıklarda tek istekleri; hiç şüphesiz, mutluluğumuz ve hayata karşı zaferlerimizdir.

Babalarımızın bizler için yaptığı fedakârlıklar anlatmakla bitmez, bu nedenle onları fırsat bulduğumuz her zaman ve her yerde kucaklamalıyız, Annemize, babamıza veya yakınlarımıza sevgimizi göstermek için onlara “özel günler”in gelmesini beklememeliyiz.

Babalarımızın üzerimizde hiç bitmeyen bir sevgisi ve sorumluluğu vardır; bizi saran, koruyan, kollayan… Çocukların gözünde balar bambaşkadır, bir efsanedir. Bunu hiç unutmamalıyız.

İçimizde sakladığımız, bazen de bastırdığımız duygularımızı zaman geçmeden göstermeliyiz. Gözlerinin içine bakıp, gülümseyerek, onların kıymetini, büyüklüğünü onlara hayattayken hissettirmeliyiz.

Sonuç olarak, sevdiklerimiz bizler için çok değerliler. Bizde sevgimizi onlara gösterelim, hadi bir adım atalım ve annemize babamıza sarılarak ellerini öpelim.

MÜZİK:
Chris Zabriskie sanatçısının The 49th Street Galleria adlı şarkısı, Creative Commons Attribution lisansı (https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/) altında lisanslıdır.
Kaynak: http://chriszabriskie.com/uvp/
Sanatçı: http://chriszabriskie.com/

http://BarisOzcan.com/sikca-sorulan-sorular

CEVAP VER

Please enter your comment!
Please enter your name here